Kameroverstroming met wat lente

Zittend in het heerlijke lentezonnetje ga ik weer over mijn avonturen van de afgelopen 2 weken vertellen!
Ik vergeet geregeld wel eens wat dingetjes te schrijven en ook dit keer ben ik iets bij het vorige verslag vergeten! Op zaterdagavond 2 februari had ik uiteindelijk in de avond toch nog iets kleins gedaan: ik ben bij Anna geweest met Abbie en een paar van haar andere vriendinnen. Het is niets iets heel belangrijks maar als ik dan toch verslagen schrijf wil ik ze wel compleet hebben!

Maandag 4 februari:
Helaas niks speciaals gedaan.

Dinsdag 5 februari:
Met mutual gingen we 2 daken van karton maken voor de stands die ze binnenkort nodig hebben voor New Beginnings. Ik weet niet precies wat dat is, maar het is iets voor de jongere meisjes van de kerk. Ze willen graag dat wij (de Laurels) die meisjes gaan voorstellen. Hmm, ah well, het is vast goed voor me om dat te doen!

Woensdag 6 februari:
Menchies gaf 6 gratis ounces frozen yogurt weg per persoon. Dus Tanner Barlow, Abbie en ik daarheen na school, schoot ons opeens weer te binnen dat je een speciale coupon van Facebook nodig had! Bummer. Dus toen gingen we maar ijs halen bij Maverik.
’s Avonds ging ik met Abbie naar het lente toneelstuk (haha wat klinkt dat raar als je het letterlijk in het Nederlands vertaald). Het was Shakespeare’s ‘’Much Ado About Nothing’’ en het werd opgevoerd door leerlingen van school die door de selectierondes waren gekomen. Het was oud Engels maar desondanks was het toch best leuk om te zien. Soms was het wel lastig om te begrijpen maarja, zelfs Amerikanen hadden er moeite mee soms!

Donderdag 7 februari:
Weer een beetje thuis gezeten na school, pfff, dat vind ik echt vervelend maar ik kan er niet veel aan veranderen.
’s Avonds had Abbie’s Special Needs groep de jaarlijkse roadshow waar ze op geoefend hadden. Ik ging erheen met Bobbie Jo en de boys. Het draaide vooral om de mensen met special needs maar de begeleiders (de jeugdbegeleiders) deden ook gezellig mee!

Vrijdag 8 februari:
Het was weer tijd voor basketball! Onze school speelde bij Snow Canyon thuis, een school 20 minuten hier vandaan. Eerst naar Jake’s game natuurlijk (Valentina was ook mee) en we besloten om redelijk vroeg naar de gymzaal voor de Varsity game te gaan zodat we een goed plekje hadden. Dat lukte goed: we zaten op de 3e rij, perfect! We hadden gehoord dat Snow Canyon besloten had om een flash mob te gaan doen nou nou, origineel hoor!!!! Eigenlijk wilden we hun flash mob gaan kopiëren. Een meisje van onze school liep naar hun student section toe en deed net alsof ze van Snow Canyon was. Ze vroeg aan een meisje daar of ze haar de flash mob zou kunnen leren omdat zij het vergeten was. Daar stond ze dan, open en bloot bij een leeg stukje tribune hun flash mob te leren. Daarna liep ze gelijk weer terug naar onze sectie. Niet heel slim, want het meisje van Snow Canyon had dat gezien. Wel grappig hoor, ze zat namelijk letterlijk met haar handen in haar haren zich stom te voelen haha! Toch was het te lastig om die flash mob aan iedereen te leren dus toen kwam het idee om onze flash mob die we 2 weken geleden op te voeren tijdens hen flash mob. Gehehehe. Hoe er gecommuniceerd wordt? Het wordt in de eerste rijden bedacht en daarna wordt het doorgegeven d.m.v. praten of schreeuwen naar achteren. Hun hele effect van de flash mob was dus weg want daar stonden we dan: 2 student sections tegenover elkaar te dansen. WHAHA niemand solt met Desert Hills! Het was een toffe, spannende game met school spirit en een mooie overwinning!
Valentina en ik gingen naar Menchies na de wedstrijd met Haley en Brooklyn, die 2 meisjes van de surprise party vorige week. Het was echt heel gezellig want ze zijn heel aardig!

Zaterdag 9 februari:
Die dag ervoor hadden Brrooklyn, Haley, Valentina en ik het plan gemaakt om te gaan paardrijden bij Valentina. Maar we hadden nog niet echt een tijd afgesproken en Valentina had het nog niet gevraagd dus we moesten wachten op haar antwoord. Ik had haar vaak gebeld/gesmst maar ze reageerde maar niet. Uiteindelijk aan het einde van de middag had ik maar met Haley en Brooklyn afgesproken om naar de kringloopwinkel te gaan en om daarna naar 25Mainstreet te gaan voor een cupcake. Jeeej, eindelijk op pad met Amerikanen met Amerikaanse ervaringen! De cupcake was gratis als je liet zien dat je op Facebook was ingechecked bij hun cafeetje dus dat hadden we gedaan!
Ik was rond 17.00u weer thuis want Toree, April en ik hadden een meidenavond georganiseerd voor Abbie en Anna omdat Abbie’s verjaardag op zondag zou zijn en Anna’s verjaardag vrijdag was. Anna was nog in Salt Lake voor haar zwemwedstrijd en zou wat later in de avond komen. We gingen naar LaserMania om te lasertaggen (dat was suuuper tof), naar de mall om fotobooth foto’s te maken (dus in zo’n fotohokje) en naar SubZero om ijs te eten. Toen we bij SubZero waren werd ik gebeld door Bobbie Jo of ze Abbie even kon spreken. Abbie liep naar buiten en toen ze terugkwam moest ze bijna huilen. ‘’Zack heeft de kraan open laten staan en nu is mijn kamer overstroomd!’’ zei ze. Nooo! En dat op haar meidenavond! Dus we probeerden met haar mee te leven en gingen zo snel mogelijk naar huis. Eerst hadden we gepland om een film te kijken maar nu hadden we haar maar beloofd om haar te helpen. Toen we in de auto opweg naar huis waren bedacht ze zich opeens: ‘’ONEE, mijn Sign Language boek ligt nog op de grond!’’ HAHAH alsof dat het belangrijkste is! Toen we thuis aankamen stond Terry al buiten ‘’kom snel binnen helpen,’’ zei hij. Abbie moest naar de buren om meer handdoeken te halen en wij renden naar beneden. Snel verstoppen net zoals de vrienden van Abbie en Anna die er al waren om alles te versieren, en toen Abbie beneden kwam: ‘’SURPRIIIIIIISE!!!!!!!!!!!’’ HAHAHAHAHA waren jullie erin getrapt? Dit hele overstroomding was een onderdeel van het plan! Het was dus niet echt!! Abbie had al gezegd bij SubZero: ‘’Als dit een grapje is dan zijn jullie nog niet jarig!’’ (haha ze zei eigenlijk ‘’I will kill you’’ maar dat is niet leuk te vertalen naar het Nederlands). Dus wij zo: ‘’Nee nee, ik denk niet dat ze hierover een grapje zou maken.’’ Abbie had nog een keer naar huis gebeld toen we nog bij SubZero waren en toen nam Josh de telefoon op. JOSH WAT DOE JE NOU! Hij was daar om alles te versieren dus Abbie vroeg al: ‘’Huh? Wat doe jij daar nou weer?’’ Gelukkig werd er snel een smoes bedacht dat hij er was om te helpen. Fjuuw, Abbie geloofde het weer.
Toen we Abbie verrast hadden gingen April en Toree Anna ophalen bij haar huis. Zij geloofde het verhaal ook en ze ‘’moest komen helpen’’ (dat is wat zij dacht). Ze was ook helemaal verrast dus toen was het helemaal compleet! Er was pizza, taart, koekjes, drinken, spelletjes en een film. Ik had alleen nauwelijks gekeken, ik heb gewoon lekker gekletst. In het begin voelde ik me best alleen maar later vond ik meer praatmaatjes dus toen was het helemaal leuk! Elk jaar houden ze (volgens mij vooral Abbie, Toree, Josh en Anna) een frostinggevecht. Hun hele gezicht en haar zit er dan onder. Ik werd gelukkig overgeslagen. Helaas moest Matt dat verpesten door toch wat frosting op mijn gezicht te smeren maarja, beter dan alles helemaal onder! : )

Zondag 10 februari:
Het was Abbie’s verjaardag maar we gingen natuurlijk gewoon weer naar de kerk!

Maandag 11 februari:
YES, het was weer een halve dag! Alle lessen waren maar 45 minuten en we waren al om 11.30am vrij. Ik ging lunchen met Haley en Brooklyn bij Dickey’s. Brooklyn moest hard studeren dus ze moest daarna naar huis, maar Haley en ik hadden niks te doen dus we gingen naar de Walmart/het park in downtown Saint George/haar huis. Het was heel leuk en wee hebben echt super veel gekletst! Echt over vanalles. Ook lang over het geloof. Zij is wel heel erg gelovig maargoed. Ze heeft me wat dingen uitgelegd over het geloof en haar mening gegeven. Ze vroeg en luisterde ook echt naar mijn mening en ze respecteerde die ook. Dat was dus wel heel fijn! ’s Avonds om 21.00u was ik weer thuis. Dat was dus een lange, goede dag!

Dinsdag 12 februari:
Dit was de laatste basketballwedstrijd thuis van het seizoen. Volgens mij hadden we allemaal een beetje verwacht dat we zouden winnen ofzo want de school spirit was niet echt aanwezig! Het stomme was: we hadden dan ook verloren...

Woensdag 13 februari:
Na school even naar de Walmart gegaan met Bobbie Jo, Matt, Zack en Jake (die laatste 2 moesten we toch ophalen). Ik moest een poster en de Amerikaanse Nederlandse stroopwafels kopen. Het werd namelijk nu echt wel eens tijd om iemand te gaan vragen voor Preference (het volgende schoolfeest). De meeste meisjes begonnen al 2 dagen na het Junior Prom en dit keer besloot ik om daar niet aan mee te doen. Ik wist echt niet wie ik moest vragen maar Haley was erachter gekomen dat Chad (een klasgenoot van mij) nog niet gevraagd was dus dat werd mijn slachtoffer! Ik heb het simpel gehouden. Dit heb ik op het karton geschreven: ‘’Chad: I came all the way from *the Netherlands* to ask you if you want to go to Preference with me?’’ In plaats van ‘’the Netherlands’’ heb ik de stroopwafels geplaatst en satéprikkers met de Nederlandse vlag erop er omheen gedaan als symbool van het land. Die hebben we ’s avonds voor de deur gelegd. Je weet wel hoe dat gaat: ding neerleggen, aanbellen en RENNEN. We hebben een rondje gereden en zijn teruggekomen om te kijken of het weg was en inderdaad, het lag er niet meer.

Donderdag 14 februari:
Valentijsdag! Wozes, dat is hier veel groter dan ik verwacht had. De hele dag werd(en) er bloemen/ballonnen/chocola rondgebracht op school van geheime aanbidders voor mensen. Ook kon je het koor inhuren om een liedje te zingen voor je geliefde/beste vriendin/beste vriend. Een stuk of 6 mensen van het koor kwamen dan de klas binnen en de ‘’gelukkige’’ moest dan op een stoel voorin de klas gaan zitten. Ben ik even blij dat ik geen geheime aanbidder heb die dat voor mij geregeld had!
In de avond ging ik naar Special Needs mutual en ik vond het weer gezellig. Zoals ik een tijdje geleden zei: ik ken daar best veel mensen dus ik kan gewoon met hun kletsen en ik hoef niet de hele tijd achter Abbie aan te lopen. Na afloop gingen Abbie, Anna en ik naar Dallins huis. Hij is de stiefzoon van mister Bleak (Nederlands sprekende leraar) en hij is bevriend met hen. Anna moest echter snel naar huis en hij ging haar thuisbrengen. Abbie en ik konden gewoon daar blijven en we kletsten met Dallins moeder en met mister Bleak. Hahaha, best apart hoor, maar het is Amerika en daar kan het allemaal!

Vrijdag 15 februari:
Haley ging oppassen in haar kerk omdat de ouders van die buurt een Valentijnsfeest hadden dus die konden dan hun kinderen bij de kerk afleveren. Ze vroeg of ik meewilde en ik had nog niks gepland us tuurlijk! Haar Young Women leader was echt heel aardig en zei dat ik eens mee moest komen naar hun mutualactiviteit op woensdagavond. Eerst dacht ik: ‘’is dit een poging tot bekering?’’ maar daarna dacht ik: ‘’ze weet niet eens dat ik niet gelovig ben!’’ Dus dat zat dan wel goed haha. De kindjes waren heel aardig en de andere Young Women ook! We hebben met ze meegespeeld, gekleurd en gekletst. Daarna weer naar Haley’s huis om nog even te chillen.

Zaterdag 16 februari:
Er was een voetbalternooi dichtbij ons huis en de dochter van vrienden van Terry speelde daarin mee. Die vrienden kwamen eerst mee en daarna gingen we met z’n allen naar de wedstrijd kijken. Het was een heerlijke dag en het moest me echt heel sterk denken aan de zaterdagen die ik doorbracht op het hockeyveld. Toen ik dat zag voelde ik wel weer een beetje hockeykriebels opkomen!
Het meisjes basketballteam had de playoffs dus daar zijn Terry, Abbie en ik daarna heengegaan. Ik ontmoette Haley daar want we hadden afgesproken om na afloop naar mijn huis te gaan voor een film en..... de hottub! YES, dat stond al de hele winter lang op mijn To Do-list. Abbie had voor het hottub gedeelte ook wat vrienden uitgenodigd (Toree, Anna, Josh, Kenny -> herkennen jullie hem nog? Hij studeert in Provo en in de zomer hebben we wel eens wat pool parties gehad met hem). Haley en ik zaten al in de hot tub toen Terry naar buiten kwam met de melding dat er naar die mensen nog eens 5 jongens waren. Een paar minuten later kwam hij weer: ‘’Eh, nu zijn er 20 jongens.’’ Dat bleken Beau, Andy, Austin, Ryder, Spencer en nog veel meer te zijn. Hahaha, zo gaat dat in Amerika: je nodigt 1 iemand uit en die nodigt een paar vrienden uit en die vrienden nodigen ook weer mensen uit. Daar kijken ze hier trouwens niet echt gek van op hoor. Mensen worden ook niet weggestuurd, niemand lijkt er echt van op te kijken. Als je dat in Nederland doet wordt degene die party gecrashed heeft de hele avond een beetje raar aangekeken. Het was een toffe avond met wat nieuwe gezichten maar wel lollige gesprekken!

Zondag 17 februari:
Deze zondag ging ik niet mee naar de kerk! Ik had de afgelopen weken wat struggles met m’n gastfamilie en na een gesprek (die ik begonnen was na lang twijfelen) kwam er dus ook uit dat ik nog maar 2 van de 4 keer in de maand mee hoef naar de kerk. Is dat even chill! Het was een geweldige dag dus ik heb lekker buiten gezeten en gewoon lekker m’n gangetje kunnen gaan. Ik kan zo genieten van die zon, he!
Na het eten hadden Terry en Bobbie Jo een verrassing voor Abbie en mij. Ze wilden niet vertellen wat het was totdat we in de auto zaten. Dit weekend was ‘’Parade of the Homes’’. Je kan dan allerlei huizen bekijken die best over the top zijn. Er was 1 huis van 2.7 miljoen dollars en daar mochten Abbie en ik samen gaan kijken. Je hebt namelijk een toegangskaart nodig en je kan 1 re-entry kiezen.
Het was echt een leuk huis met mooie sfeer maar het was toch wel erg duur vonden wij!

Maandag 18 februari:
Vandaag hadden we vrij want het is President’s Day. Een ouder koppel (de Hackworths) in de buurt gaat in september naar Nederland op vakantie voor 3 weken en ze hadden gevraagd of ik ze wat informatie kon geven. Ze namen me uit voor lunch en ik mocht kiezen waar! Nou, dat werd dus Jimmy John’s (sandwiches yummy). Ik had al wat leuke plaatsjes/bezichtigheden opgezocht met behulp van pa en ma en ik had ook een landkaartje geprint en aangegeven waar die plaatsen ongeveer liggen. Ik heb ze dus een beetje verder kunnen helpen gelukkig! Ze doen zo’n huizenuitwisseling. Nederlandse mensen gaan dus in hun huis verblijven als zij in het Nederlandse huis verblijven. Het huis is in Helmond wat best dichtbij Breda is (waar ik ga studeren) dus ze hadden het er al over om een keer samen te gaan dineren! Ik vind het wel jammer voor ze dat ze in SEPTEMBER komen want het weer is dan zo’n beetje het slechste wat het kan zijn.
Meneer Hackworth wilde graag een foto van mij maken voor mijn ouders of voor die Nederlandse mensen maar uiteindelijk werd het meer een fotoshoot. We zijn naar verschillende plekken in Saint George gegaan en de meesten had ik nog nooit gezien, laat staan van gehoord! Hij vindt namelijk dat foto’s een leuk aandenken zijn en dat je er dus veel moet maken. Daar ben ik het helemaal mee eens! Het weer was weer geweldig dus dit was een leuke middag! Het zijn hele aardige mensen. Het voelde een piepklein beetje alsof ik hun kleindochter ofzo was hahaha!
Toen ik thuiskwam ben ik met mijn witte vriend (laptop) buiten gaan zitten om dit verslag te schrijven.
’s Avonds kwam Toree langs om weer lekker te gaan hottubben!

Dinsdah 19 februari:
Beetje foto’s gesorteerd, dit verslag bijgewerkt en vanavond de New Beginnings voor mutual. Weet nog steeds niet wat het is, maar ik zie het wel!

De afgelopen tijd heb ik van veel mensen gehoord dat ze mijn accent nauwelijks horen. Als ik mensen niet ken horen ze niet eens dat ik buitenlands ben (zoals een paar jongens bij de hot tub party. 2 Daarvan geloofden het eerst niet eens!). Pas als ik vertel dat ik uit Nederland kom zeggen mensen dat ze het toch wel een beetje kunnen horen. YES, VICTORY!! Dat vind ik altijd heel leuk om te horen. Ik herinner mijn eerste maanden hier nog wel. Als ik 1 zin zei vroeg iemand die ik niet ken altijd gelijk waar ik vandaan kwam. Met nog 4 maanden te gaan moet mijn Nederlandse accent toch wel bijna onzichtbaar worden hopelijk!