Het vorige leven

Lieve iedereen,
Wauw, ik ben gewoon al 8 maanden terug. Can you believe it? Nog steeds denk ik elke dag aan dit geweldige avontuur. De herinneringen zijn nog zó vers, alsof het vorige week was. Ik heb nog steeds contact met mensen als Mandy, Carly, Shae, Brooklyn, Haley, Abbie, Federica, Valentina en hier en daar nog wat random contact met (o.a. klasgenoten) als TJ, Sadie, Tyson, Kenny, Micha, Laurel... Ik probeer echt zoveel mogelijk contact te onderhouden want dit is een gedeelte van mijn leven wat ik never ever kwijt wil raken.
Mijn Nederlands is onderhand zo goed als hersteld en soms lijkt een Engels woordje nog wel makkelijker, ik heb het toch zoveel mogelijk geprobeerd te onderdrukken omdat mijn studie natuurlijk 100% Nederlands is. Schelden doe ik nog steeds nauwelijks (het is nog steeds ‘’What the freak’’, ‘’oh my gosh’’ en ‘’what the heck?’’), maar ik merk wel dat ik nu na 8 maanden wel weer hier en daar BAD WORDS laat vallen. Oops. In mijn omgeving hoor ik geregeld Engelse dingen terug en dan denk ik: YES, ik voel me vereerd dat mensen het overnemen!

Afgelopen oktober heb ik Micha uit Zwitserland weer gezien omdat hij een paar dagen in Amsterdam was met zijn vrienden. Echt heel apart om een vriend uit Zwitserland die ik in Amerika heb leren kennen te her-ontmoeten in mijn land! Ik voelde me best wel even buitenlands soms, vooral omdat hij van mij verwacht had heel Amsterdam uit mijn hoofd te kennen. Dikke bummer, want ik ben niet elke dag in Amsterdam te vinden whaha! Daar gingen we dan slingerend op de fiets door Amsterdam. Ik achterop met mijn telefoon als navigatie.

Twee weken geleden hebben we eindelijk de langgeplande ‘’Dutchie meeting’’ gehouden! Oftewel: met alle Nederlanders (min Birgit helaas) die er in New York waren hebben we een reünie gehad. Dit was de eerste keer na 1,5 jaar dat we elkaar weer zagen en we bedachten ons ook dat we elkaar eigenlijk maar van 1 week kennen, maar toch leek het alsof we elkaar al jaaaaaaaaren gekend hebben. Echt super leuk om bij te praten en van iedereen te horen hoe zij hun jaar ervaren hebben! Mijn jaar leek nogal niet spannend vergeleken met de verhalen van anderen omdat ik letterlijk niks illegaals gedaan heb (behalve het rijden in een auto op een parkeerplaats en dat ik een tanktop gedragen heb hahah grapje), terwijl sommigen verhalen hadden over het wegrennen voor de politie omdat er drank aanwezig was, maar aan de andere kant had ik juist ook weer hele andere toffe dingen meegemaakt die zij weer niet hadden. Bijvoorbeeld dat ik wel 6 school dances had, een hele leuke school met veel activiteiten en veel vakken, best een leuk gastgezin had en een toffe Area Representative had. Het zijn maar kleine voorbeelden, maar die mag je zeker niet vergeten.

Waarom schrijf ik dit blog nou? Tsja, om jullie op de hoogte te brengen van hoe dit vorige leven nog speelt en omdat er nog een belangrijke ontwikkeling is: op 24 juli 2014 vertrek ik wéér naar Amerika. Saint George Utah, here I come! Ik zal weer mijn friends and family gaan opzoeken and I just CAN’T WAIT!!!!!! Dit is de beste tijd om te gaan omdat alle herinneringen nog zo vers zijn, ik nog contact heb met mensen en het dus nog niet erg vervreemd is. Ik hoop echt dat ik verder kan gaan bij waar ik gebleven was en dat het me niet erg tegen zal vallen. In mijn achterhoofd hou ik wel dat natuurlijk de helft op hun missie is en dat het misschien best wel saai zou kunnen zijn, maar ik ga echt proberen leuke dingen te plannen. Op 21 augustus vlieg ik weer terug naar Nederland.

Houdoe en bedankt! :)
Lots of love,
Emma