Operation Surprise

Well, hello you guys!

Of misschien is het wel alleen: ‘’hello myself’’ want ik heb geen idee of iemand dit überhaupt leest. Ik ga toch gewoon door met typen, forever alone of niet, want het heeft ook wel iets om tegen jezelf te praten dacht ik zo. Mijn blog writing skills moeten wel onderhouden worden dus deze vakantie zal ik gaan beschouwen als een ‘blog-schrijf-bootcamp’. Deze maand zal ik gaan proberen weer een blog bij te gaan houden over mijn American Adventures! Van mijn vorige schrijfsessies heb ik geleerd minder ‘’haha’’ te gebruiken (speciaal voor oma en opa), vaker namen uit te leggen (toen ik bepaalde delen teruglas dacht ik zelf soms: ‘’huh wie is Piet nou weer?!’’) en uitgebreider te schrijven. Pfoe. Bring it on!
Nou, what have I been up to? Dat ik over 2 dagen alweer vlieg naar Las Vegas! Over 2 dagen ga ik gewoon weg om terug te komen (oh oh oh wat een deep stuff)....... Ik besef het nog totaal niet! Gisteravond had ik een gesprek met Mandy en we hadden het gewoon over afspreken DEZE WEEK. Toen hadden we wel even een ‘’woaaaa! Crazy!’’-momentje!

Donderdagavond 19.04u Las Vegas tijd land ik. De Kenney Family (Carly) halen me op en dan begint de avond pas. Ik hoop dat de vermoeidheid niet te erg toeslaat, want er moet eerst een belangrijke missie volbracht worden. Namelijk: Missie Surprise Shae. Die moet natuurlijk vlekkeloos gaan verlopen. Shae is een vriendin van mij en Carly en ze weet helemaal niks van mijn komst. Al die tijd hebben we het verborgen weten te houden en voor zover ik weet, heeft ze geen enkele vermoedens. Ze was laatst in Amsterdam op zo’n sightseeing trip voor Amerikanen en zelfs toen heb ik niks gezegd! (Ik had haar natuurlijk even opgezocht daar) Hoe vaak ze ook zei: ‘’Emma, you need to come visit me now!’’ of ‘’I will miss you so much’’, ik heb gewoon meegespeeld. HEERLIJK. She’s gonna kill me als ze me ziet donderdagavond hahahah. Ik kan niet wachten.

Gister kwam ik erachter dat mijn gastbroertjes ook niks weten en Toree (mijn gastzusje Abbie’s beste vriendin) ook niet. Ik had verwacht dat zij ondertussen al wel wat verteld hadden aan hen! Dus dat worden nog meer Operation Surprises. Als ik hier maar levend uit kom.........

Sinds gisteravond ben ik weer in Tukstad dus ik kan nog 2 daagjes genieten van de gezelligheid hier en dan is het tijd om te gaan! Spannend man whaaa! Hopelijk gaat alles goedkomen.

Pfoe, een blog schrijven is moeilijker dan verwacht zeg! Als ik een beetje geacclimatiseerd ben en nog niet uitgedroogd ben van de Utah zon dan zal ik weer een blog schrijven!

Houdoe en bedankt,
Emma