December feestmaand!

Wat komt er het eerst in je op als je het woord ‘’kerstmis’’ hoort? Bij mij sneeuw, kou, sneeuwpoppen, warme chocolademelk, schaatsen, gezelligheid, samen eten en kerstboom. Die dingen geven me echt een kerstgevoel! Dat is waarschijnlijk dat ik nu geen kerstgevoel heb. De zon schijnt hier nog en het is dus niet belachelijk koud. We hebben pas 2 dagen vakantie nu (wat ook als weekend gerekend kan worden) en morgen is het alweer Christmas Eve! Dat is hier een belangrijke avond. Maar goed, nu is het zondagavond 6.28pm en ik heb dus alle tijd om jullie bij te praten over de afgelopen 2 weken!

Zondag 9 december:
Deze dag was de dag dat ik vrijwillig naar de kerk ging! Abbie en Bobbie Jo gingen niet naar de kerk. Daar maak ik dan meestal gebruik van want dan hoef ik ook niet heen! Maar ik had een Farewell van Nefi. Ik had hem een paar keer ontmoet op feestjes enzo (onder andere op mijn welkomstfeest) en hij had mij uitgenodigd. Dat vond ik best speciaal. Ik bedoel, zo’n Farewell maak je niet dagelijks mee en zo goed kende ik hem nou ook weer niet. Oh ik bedenk me net dat ik nog helemaal niet heb uitgelegd wat een Farewell is! Laat ik dat maar eens gaan doen. Voordat je op je missie gaat hou je een afscheidspraatje in jouw kerkgebouw tijdens de sacrament meeting. Het kan gaan over vanalles op het kerkelijke gebied. De mensen van je ward die altijd al naar jouw kerkgebouw komen komen nu ook gewoon, maar je kan zelf ook vrienden uitnodigen die naar een ander kerkgebouw gaan. Beau en Ashlyn haalden mij op. De sacrament meeting was niet zo heel interessant: we zaten achteraan en Beau en Ashlyn (die beste vrienden zijn) praatten de hele tijd met elkaar en ik kon het net niet verstaan omdat ze natuurlijk niet te hard konden praten. Dat geeft verder niks, hoor! Daarna waren alle mensen die door Nefi waren uitgenodigd welkom bij hem thuis om samen te eten. Eerst wilde ik niet gaan omdat ik eigenlijk moest voorbeiden voor de Christmas Party voor de uitwisselingsstudenten die die avond plaats zou vinden bij ons thuis. Toen dacht ik maar: ‘’ach, wat boeit het ook, ik ga gewoon mee!’’ Het was best gezellig! Ik kende wel een paar mensen en daarmee heb ik samen gegeten (Austin, Andy en Tommy en nog even met Nefi). Er zijn ook foto’s gemaakt maar die heb ik helaas niet en Nefi is nu op z’n missie dus ik kan het hem niet vragen haha! Hij gaat trouwens naar Alabama. De Waldvogel’s (Austin& Hailee, die zijn Andy’s host siblings die niet meer thuis wonen) brachten Ashlyn en mij weer thuis. Toen ik thuis was was het tijd om voor te bereiden voor het feest. Elke uitwisselingsstudent moest een gerecht uit zijn/haar land maken en ik heb boerenkool gemaakt! De kool was afkomstig uit mister Bleak’s kas. Harstikke biologisch dus! Iedereen van onze PAX-groep kon komen behalve Thea uit Noorwegen. Best jammer dus. Ik had gehoopt dat echt iedereen erbij kon zijn, maarja! Het multiculturele eten was zeer goed te doen. Ik heb lekker gegeten! We sloten de avond af met koekjes die we nog over hadden van de koekjesparty. Iedereen vertrok gelijk na de koekjes, en zo had ik dus niet de tijd om te socializen met andere mensen! Dat was wel heel jammer. Het was een geslaagde avond ondanks dat! Iedereen kon ook geld doneren voor de familie die we ’’geadopteerd’’ hadden. Had ik dat al verteld? Ik geloof het wel. Ik noemde dit project toen trouwens ook ‘’Dixie Care and Share’’ maar dat klopt niet. Dit project heet ‘’Coins for Kids’’.

Maandag 10 december:
’s Avonds was er op school een avond dat alle Performing Arts klassen op school gingen optreden. Die klassen waren: Social Dance (dansen met een partner), Dance (gewoon dansen), drama (2 verschillende monologen van Theater 2 meisjes), percussie (ik weet niet hoe die klas heet), choir en vast nog wel meer. Valentina is in Dance. Andy, Federica en Micha in Social Dance. Abbie is in choir. Best veel bekenden dus! Je kan hier trouwens helemaal gratis naartoe, en dat terwijl het best een leuke show is!

Dinsdag 11 december:
Voor Mutual hadden we een progressive dinner met een date. Ik had Josh meegenomen. Een progressive dinner is trouwens dat je elk gerecht bij een ander huis hebt. Megan (een meisje uit mijn Theater class. Ze is niet zo lang geleden 16 geworden en hoort dus sinds kort bij de Laurels) was er ook MET date. Ik vertel dit omdat dat nogal grappig ging hahaha. Ik stond een keer met Megan te praten in de hal en ze zei dat ze maar niet naar het progressive dinner zou gaan want ze had geen enkel idee wie ze zou vragen (daar hadden we het al vaker over gehad). En dat vond ik jammer, want ik zou het leuk vinden als zij ook zou komen. Toen liep er een jongen langs waar ze ‘’hoi’’ tegen zei. Dus toen zei ik: ‘’Hee, kan jij met Megan mee naar het progressive dinner komende dinsdag?’’ Nou, dat vond hij wel een goed idee. Ze hadden nummers uitgewisseld en hup, daar zat ‘ie dan de komende dinsdag met Megan! :) Joepie! We aten salade bij Staci, soep bij ons en cake bij Amanda. Josh is trouwens een jongen die altijd de deuren opent voor meisjes enzo. Zo zijn de meeste jongens hier, iets wat wij in Nederland niet echt gewend zijn! Maargoed, ik vind het best grappig om Josh ermee te plagen omdat hij dit keer zelfs mijn bord wilde meenemen, mijn stoel wilde aanschuiven en mijn eten wilde halen. Dus soms ren ik snel naar de deur en open hem voordat hij dat kan doen. Dan is hij zelfs in staat om de deur opnieuw de openen en te sluiten zodat híj de deur geopend heeft. Hahahah! Na afloop hebben Abbie, Nathan (Abbie’s date), Josh en ik nog even in de woonkamer beneden bij ons gezeten.

Woensdag 12 december:
Laurel haalde Valentina, Andrew, Kazumi en mij op van school nadat ze Yuliya had opgehaald. We gingen namelijk de cadeautjes voor onze ‘’geadopteerde’’ familie kopen! Mild en Luisa zagen we in de Walmart. We deden het voor 2 meisjes van 4 en 9 jaar. Het inkopen doen was echt SUPER! Zo’n $100 voor elk (we hadden iets meer dan $200 opgehaald tijden de Christmas Party!). Tijdens het shoppen heb je in je achterhoofd dat je 2 meisjes heel blij gaat maken. Dat gevoel is super! Die 10 dollar is echt de beste 10 dollar die ik ooit gespendeerd heb. Toen we alles gekocht hadden gingen we met z’n allen naar Valentina’s huis om alles in te pakken. Ik bleef bij Valentina toen iedereen weer naar huis gingen want we gingen naar de musical ‘’the Forgotten Carols’’ met mijn hostfamilie. Het was een kerstcadeau voor elk kind en iedereen mocht iemand meenemen. Ik had haar dus gekozen omdat we goed kunnen opschieten en ze had mij ook meegenomen naar Californië! Het verhaal was niet echt logisch en we kwamen er best snel achter dat het een Mormonenmusical was. Nouja, toch heel lief dat ze het voor ons geregeld hadden en dat ik iemand mee mocht nemen!

Donderdag 13 december:
De photography test hadden we vandaag over alles wat we geleerd hebben. Als je het zou halen (80% of meer moest je dan hebben) dan kreeg je een certificaat. Je kan jezelf dan een ‘’certified photographer’’ noemen. Best cool, toch? Sommige vragen waren best wel heel dom en alles was meerkeuze. Dat laat mij twijfelen aan de waarde van het document. Toch kan het geen kwaad om het op zak te hebben! Ik heb de test gehaald met 89%! Joepie!
In de avond wilde ik weer meegaan naar Special Needs maar ik had net 2 happen van mijn eten genomen toen ze al vertrokken. En ik had totaal geen zin om te haasten dus ik ben maar thuis gebleven. Zack en ik hebben even ge-airhockeyed en ik heb mijn tekst van de scene van theater geoefend (‘’Footsteps of Doves’’). Die moesten we op vrijdag opvoeren en ik kende mijn tekst nauwelijks... oeps!

Vrijdag 14 december:
Tsja, wat moet ik ervan zeggen. Onze scene was best wel een beetje drama voor mijn gevoel. Niemand kende echt z’n tekst dus we liepen met script en al op het podium. Dat is dan niet zo erg, maar er was een kerel die z’n script niet mee had genomen op het podium. Dat zorgde dus voor meerdere stiltes. Ik ben een paar keer naar hem toegelopen zodat hij het kon lezen en hij probeerde het dan te verdoezelen door ‘’Oh, you want to show me a catalog’’ te zeggen (we waren in een beddenzaak). Daarnaast hadden we het een beetje gehusseld en ik was niet ‘’in character’’. Trouwens: ik was niet zenuwachtig van tevoren! Dat is dus sterk verbeterd. Niet dat ik er zin in had, maar het is in ieder geval al een beetje verbeterd vergeleken met mijn eerste opvoering dit jaar!
Na school ging ik mee met Valentina om haar wat uit te leggen over fotografie. Ze kiest namelijk Advanced photography in het tweede semester zonder de basic class gehad te hebben. Dat mocht alleen omdat ze een uitwisselingsstudent is! (Dat is best handig soms om als smoes te gebruiken haha). We gingen samen naar de basketball game van onze school. Het was mijn eerste High School game en het was leuuuuk! De gymzaal is veel compacter dan het footballveld natuurlijk. De mensen zijn dus in een kleinere ruimte wat zorgt voor meer school spirit! Daarnaast gaat het spel sneller wat het interessanter maakt. Na de game was er een movie night. Seniors mochten gratis naar binnen. We hadden gepland om daarheen te gaan en na de game bleven we dan ook hangen met Federica, haar host sister en vriendinnen en nog andere mensen. Maar er bleek eigenlijk niemand te gaan. Federica ging ergens anders heen en Valentina en ik pasten niet meer in de auto helaas. We hadden dus maar gepland om naar huis te gaan. We raakten aan de praat met Hunter, Tanner, Chipper en nog even met Dylan. (Hunter zit in mijn Engels klas en Dylan in mijn Government). Het was super random en dat maakte het grappig. Het woord ‘’Kerstmis’’(wat ze op een Russische manier uitspraken) was al snel geleerd en toen mister Bleak erbij kwam was ‘’Klootzak’’ ook aan hun woordenschat toegevoegd. Hahaha oeps, geen rare dingen denken. We praatten gewoon over de film ‘’the Best 2 Years’’. Dat is een film over LDS missionairies en het speelt zich af in Nederland. Sommige mensen hebben een paar Nederlandse zinnen uit die film onthouden en ik geniet er natuurlijk van om die te horen! Mister Bleak vertelde dat mensen hem en zijn metgezel wel eens ‘’flikker’’ of ‘’klootzak’’ noemden als ze met hun nette pak door de straten liepen tijdens hun missie. Best raar he! Maargoed, dat is dus hoe we op dat woord kwamen. Hunter vroeg of we mee wilden naar de kerk om een spel te spelen. Op vrijdagavond naar de kerk om een spel te spelen? Dat heb ik nog nooit van mijn leven gedaan! Natuurlijk gingen we mee. Valentina bij Tanner in de auto en ik bij Hunter en Chipper. Tijdens de ‘’reis’’ kreeg ik de bijnaam Ems van Hunter omdat ik vertelde dat ik bijnamen cool vond en sindsdien heeft hij mij zo genoemd. Er waren best veel schoolgenoten in de kerk. En wozes, het was leuk! Federica was er trouwens ook. Een paar mensen hadden het georganiseerd. Het was een soort van verstoppertje en tikkertje in een. Er waren 3 jagers die een zaklamp hadden. De kerk was donker en de rest moest zich verstoppen. Je moest terug naar de gymzaal als je af was. Daar kon iemand die niet af was je bevrijden. Je was af als een jager met een zaklamp op je scheen en ‘’BANG BANG’’ zei. Zelf kon je een jager ‘’afmaken’’ door te doen alsof je diegene steekt met 2 handen. Het spel was afgelopen als alle jagers af waren en dan begon het opnieuw met nieuwe jagers. Niet verwacht dat ik dit zou zeggen: het was tof! Na 7 keer hadden Valentina, hunter, Dylan (die later gekomen was), Tanner en ik het wel gezien en we bleven nog een tijd buiten/in het kerkhalletje kletsen. Ze brachten ons beiden weer thuis (curfew, je weet ‘t...). Deze avond was zeker weten een van de BESTE avonden tot nu toe! Gewoon omdat het zo random was en vol gekheid en lol!

Zaterdag 15 december:
Jake had een wedstrijd om 16.00u. Daar zijn we met het hele gezin en Toree heengegaan. Jennifer, Ben en Nick kwamen ook (je weet wel, de Woodlands). Trouwens, een tijdje geleden had Terry t-shirts met opdruk besteld die Jakes team verkocht. Die droegen we vandaag voor de eerste keer! Op de voorkant staat iets van ‘’Thunder basketball’’ en op de achterkant staat ‘’Forsyth’’ en daaronder heel groot ‘’30’’ want dat is Jakes rugnummer. Super nice! Ik kreeg er ook zomaar één en ik hoefde ze niet eens wat te betalen want het was een familiedingetje. Echt leuk dat ze me echt als familie beschouwen! ’s Avonds had iedereen iets te doen en ik had voorkomen om lang alleen thuis te zitten door met Carly af te spreken. Ze haalde me op en eerst gingen we naar een basketball game van Dixie State College. Haar broer en vrienden van haar broer waren daar ook, vandaar. We bleven niet heel lang. We hebben nog ijs gegeten bij Munchies (mijn eerste keer daar, yeah) en toen gingen we even naar Valentina’s huis.

Zondag 16 december:
Natuurlijk weer kerk, en ’s avonds hadden we een Christmas Devotion ofzo van de kerk. Er waren wat optredens van mensen in de ward(zang en muziek) en ik vind het altijd raar dat je niet mag klappen na het optreden. Refreshments na afloop en de rest van de avond nog gezellig met Abbie en laptops beneden gezeten.

Maandag 17 december:
Het jaarlijkse kerstconcert van Abbie’s koor trad op in de avond en daar gingen we natuurlijk met z’n allen heen! Toree was er ook. Na afloop gingen Abbie, Toree, Bryanna, Josh en ik spontaan Icee’s halen (slush puppy). I love those random American things!

Dinsdag 18 december:
In de avond weer op naar school en dit keer voor het Band Concert. Abbie en ik gingen eerst naar de basketballwedstrijd van het meisjes Varsity team. Eigenlijk wilde ik daar wel blijven maar er was niemand die ik kende dus ik ging maar mee naar het concert met Abbie. Het was best te doen haha!

Woensdag 19 december:
Basketball day! Eerst naar de basketball game van Jake geweest in Dixie Middle School. Jake had helaas niet gespeeld. Ondanks dat was het echt een hele leuke wedstrijd! De Desert Hills spirit was echt aanwezig, alle mensen die aanwezig waren voor onze school waren allemaal aan het aanmoedigen. Zo tof! Het was suuuper spannend. In de laatste minuut hadden wij maar 1 punt meer dan Dixie. Gelukkig hadden we gewonnen! Daarna naar de basketball game van ons Varsity team geweest die in Dixie High School speelde. Onze student section zat best vol!

Donderdag 20 december:
Overdag hadden we een wish box assembly. De afgelopen 2 weken kon je dingen wensen voor kerstmis en ze laten er zoveel mogelijk uitkomen. Deze assembly was echt heel leuk! De leerlingen die het organiseren dpen het altijd op een leuke en gekke manier. Veel leerlingen hadden voor eten gewenst, iemand had gewenst om Josh Wade kaal te scheren (dat gebeurde dan ook op het podium) en er was bijvoorbeeld een wens dat alle sport coaches bananen moesten openen met hun voeten. Een traditie is dat er een hoop sophmore meisjes op het podium komen die dan op de wang gezoend worden door 2 knappe senior jongens. Jaloers haha! Ook is er een traditie dat een Engels lerares die uit Engeland komt een rij woorden opleest op een Engelse manier. Super grappig!
3x Raden wat ik ’s avonds gedaan heb... Nee, ik ben weer niet thuisgebleven! Zack had een choir concert en daar gingen we met z’n allen heen. 3x Raden wie ook kwam? Toree! Hahaha. Toree kwam na afloop nog mee naar huis en Abbie, Toree en ik hebben toen nog Project Runway en Topchef gekeken. Het werd best een late avond omdat ik om 00.00u nog even met mijn lieve jarige mama in Nederland ging skypen om haar te feliciteren!

Vrijdag 21 december:
Dit is de dag dat de wereld zou vergaan. Het was het gespreksonderwerp van de dag en we waren blij dat we de dag overleefd hadden! Na school gingen Carly en ik naar de Desert Hills Varsity basketball game in Dixie College. Het was echt leeg en dus niet zo interessant. Na afloop gingen we naar haar huis. Haar moeder was net eten aan het bestellen bij Red Lobster en ik mocht ook gewoon mee-eten! Haar broer Colton stelde allemaal vragen aan me (en dat terwijl ik nooit echt met hem gepraat heb) en haar jongste broertje Cooper zei: ‘’Hello girl from the Netherlands!’’ Echt een aardige familie. Carly en ik haalden het eten op en na het eten gingen we ‘’the Vow’’ kijken. Echt een mooie film is dat!

Zaterdag 22 december:
Luisa en ik gingen naar de Walmart voor 4 uur lang omdat we van de Walmart houden en die eens goed wilden ontdekken! Ik heb kerstcadeautjes gekocht en trouwens ook de beste huisbroek ever. Het is van dat zachte fluffy materiaal, 100% comfi! Voor kerst hadden we lootjes getrokken in augustus en voor diegene moesten we een cadeau kopen. Ik heb Jake maar heb voor de rest een grappig iets gekocht. Thuis had ik de cadeau’s ingepakt en om 19.30 ging ik met Bobbie Jo, Jake, Preston (vriend van Jake), Matt, Zack, Jennifer, Ben, Nick en een vriend van Nick naar een kerstmusical genaamd ‘’Plaid Tidings’’. Jennifer had kaartjes gekregen van haar werk en had ons meegenomen. Het was een grappige musical en die 4 mannen konden echt goed zingen!

Zondag 23 december:
Een nicht van Terry (Christine heet ze) kwam onverwachts langs voordat we naar de kerk gingen. Na de kerk kwam ze bij ons lunchen en morgen komt ze ook voor ons Christmas Eve programma. Jaja, er is een heel programma gemaakt.

Dit was zowat het langste verslag dat ik ook gemaakt heb! Daar zullen jullie wel lang zoet mee zijn. Ik wens iedereen een hele gezellige kerst toe! Dat jullie het mogen vieren met de mensen die je liefhebt en ik hoop dat jullie ervan kunnen genieten. Ik denk extra aan jullie allemaal tijdens deze dagen, want dit zal mijn eerste Amerikaanse kerst worden met hele andere gewoontes. Alle (kerst)kaartjes die ik ontvangen heb hangen trouwens aan mijn muur! :)